Η παλιά Ελλάδα με την φτωχή τσέπη αλλά πλούσια καρδιά

Κάποτε οι άνθρωποι ήταν φτωχοί στις τσέπες και πλούσιοι στις καρδιές.
Όταν γιόρταζε κάποιος το σπίτι ήταν πάντα ανοιχτό και περίμενε κόσμο χωρίς προειδοποίηση.
Ο κόσμος έφτανε με ενα κουτί τυλιχτά από το “Ακρογιάλι”, με σοκολάτες και καραμέλες για τα μικρά απο το περίπτερο του Λάκη Γκατζά, τής Μίνας,του κυρΝώντα, η με μια ανθοδέσμη από λουλούδια της αυλής.

Συγγενείς φίλοι όλοι μια παρέα σε ένα τραπέζι μετά γλέντι γέλια χορός
Μεζέδες συνήθως γεμιστό κοτόπουλο χωριάτικο (σπεσιαλιτέ της γιαγιάς), πίτες διάφορες κεφτεδάκια μικρά με μια οδοντογλυφιδα από πάνω.
Όμορφες στιγμές όλο το σπίτι φωτισμένο και ανοιχτό.
Γέλια φωνές τραγούδια παντού.
Ομορφα χρόνια……
έφυγαν όμως αυτοί οι άνθρωποι και μίκρυναν τα τραπέζια
Φώτο: δεκαετία του 1960, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της γειτονιάς του Σταθμού σε κάποια γιορτή.
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης όσο αφορά τη χρονική περίοδο το κοριτσάκι πίσω από την ηλικιωμένη γυναίκα με τα μαύρα μπροστά στον πατέρα μου, πλησιάζει σήμερα τα 70 χρόνια…..
ο χρόνος αδυσώπητος αμείλικτος χωρίς να κάνει καμία απολύτως υποχώρηση.

Πηγή: Πλαταμωνας τότε και τώρα