Αγωνιστής ΕΟΚΑ Στ. Μαυρομάτης – Λίγο Πριν Την Εκτέλεση

Αυτή είναι η τελευταία επιστολή του Στέλιου Μαυρομάτη, αγωνιστή της ΕΟΚΑ που εκτελέστηκε από τα κατοχικά βρετανικά στρατεύματα το 1956, μόλις στα 24 του χρόνια.

Διαβάστε και αναλογισθείτε τί παρακαταθήκη και τί υποχρέωση μας έχουν αφήσει όλοι αυτοί οι ήρωες με τη θυσία τους και την παρρησία με την οποία βάδισαν προς τον θάνατο.

«Σεβαστοί μου γονείς, πολυαγαπημένες μου αδελφές και αδελφέ μου,
Σας απευθύνω το τελευταίο μου γράμμα με την ελπίδα πως
θα κατορθώσω να ρίξω λίγο βάλσαμο στην πονεμένη σας ψυχή.

Τώρα που σας γράφω, ευρίσκομαι μέσα στο σκοτεινό κελί
της φυλακής μου, περιμένοντας με θάρρος και υπομονή
τον δήμιο ναρθή να με οδηγήσει στον τόπο της εκτελέσεως.
Αισθάνομαι τον εαυτό μου ισχυρόν και γαλήνιον, γιατί έχω
τον Χριστό μέσα μου και είμαι βέβαιος πως θα με βοηθήσει μέχρι τέλους.
Η τελευταία μου επιθυμία που ζητώ από σας είναι:

Να σταθήτε ψύχραιμοι μέχρι τέλους και να προσεύχεστε
για μένα. Δεν θέλω ούτε μοιρολόγια ούτε θρήνους, παρά
μόνο να ευχαριστείτε και να δοξάζετε το Θεό που με αγάπησε
και θέλησε να με πάρει κοντά του. Θέλω να ξέρετε πως
ο υιός και αδελφός σας πέθανε με το χαμόγελο στα χείλη,
γιατί κράτησε μέχρι τέλους τον ιερόν όρκον που έδωσε
να θυσιαστή χάριν της ελευθερίας της Κύπρου. Να είστε
δε βέβαιοι πως γρήγορα θα ανατείλει το άστρον της Ελευθερίας
και της δικαιοσύνης στο Νησί μας, τον ψυχρό δε και σκοτεινό
χειμώνα των θλίψεων και δοκιμασιών θα επακολουθήσει η
γλυκεία άνοιξης της γαλήνης και ευτυχίας.

Θέλω να είστε υπερήφανοι γιατί ο υιός και αδελφός σας
θυσιάστηκε για την κοινήν ελευθερία. Θυσιάστηκε γιατί
θέλησε να χαρεί κι αυτός μαζί με όλους τους Έλληνες της
Κύπρου το μεγαλύτερο δώρο που χάρισε ο Θεός στην ανθρωπότητα.
Με αυτά, σεβαστοί μου γονείς και πολυαγαπημένες μου αδελφές
και αδελφέ μου, κλείω το γράμμα μου και σας στέλνω τον
τελευταίο θερμό μου ασπασμόν.

Σας γλυκοφιλώ
Ο υιός και αδελφός σας»