Γεννήθηκε ο Γεώργιος Αγγελόπουλος από το χωριό Δημητσάνα της Αρκαδίας στην Πελοπόννησο. Διετέλεσε 3 φορές ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Η 3η και τελευταία θητεία του (1818-1821), συνέπεσε με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.
Οι πρώτες επιτυχίες των Ελλήνων επαναστατών κατά των Τούρκων, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, ανησύχησαν τους Τούρκους και σύμφωνα με αυτούς, έπρεπε να λάβουν δράση.
Έστρεψαν την προσοχή τους προς τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, κατηγορώντας τον ότι δεν κατάφερε να καταστείλει ή να σταματήσει την Επανάσταση.
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας τον Απρίλιο του 1821, ο Γρηγόριος βγήκε από τον Πατριαρχικό Καθεδρικό Ναό την Κυριακή του Πάσχα, μετά την τέλεση της πασχαλινής Θείας Λειτουργίας. Τον πλησίασαν οι Τούρκοι & τον έβγαλαν έξω με πλήρη πατριαρχικά άμφια και τον κρέμασαν.
Τον άφησαν κρεμασμένο για 3 ημέρες στην πύλη του Αγίου Πέτρου του συγκροτήματος του Πατριαρχείου, με εντολή του Σουλτάνου. Ακολούθησε σφαγή του ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης.
Μετά το πέρας των 3 ημερών, το σώμα του Πατριάρχη παραδόθηκε σε μια ομάδα Εβραίων, οι οποίοι έσυραν το σώμα του στους δρόμους πριν το πετάξουν στη θάλασσα. Το σώμα του Πατριάρχη ανασύρθηκε τελικά από Έλληνες ναυτικούς, οι οποίοι το μετέφεραν στην Οδησσό για ταφή. 50 χρόνια αργότερα η σορός του θα μεταφερθεί στην Αθήνα, όπου βρίσκεται σήμερα.
Στη μνήμη του, η πύλη του Αγίου Πέτρου, που κάποτε ήταν η κύρια πύλη του συγκροτήματος του Πατριαρχείου, συγκολλήθηκε το 1821 και έκτοτε παραμένει κλειστή.
Αυτή η κατάπτυστη πράξη απλώς ενέπνευσε ακόμη μεγαλύτερη οργή κατά των Τούρκων. Κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας, πολλοί επαναστάτες χάραξαν στα σπαθιά τους το όνομα του Πατριάρχη, ζητώντας εκδίκηση.
Πηγή: Hellenic Patriotism