“Η Αιχμάλωτη” – Ποίημα για την Άλωση της Πόλης

Η ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ

Γράφει η Jandark Petros

Στρατοί του σκοταδιού πολιόρκησαν την πόλη!
Η προδοσία της Δύσης ένα φιλί του Ιούδας ο Ισκαριώτης.
Το κανόνι του Όρμπαν κατέστρεψε τα τείχη της Αγίας Σοφίας.
Εισέβαλαν την Μεγάλη Εκκλησία, την μετέτρεψαν σε αυλή βιασμού.

Το λευκό μαρμάρινο πάτωμα έγινε κόκκινο από τις σφαγές.
Σε όλες τις γωνιές της Αγίας Σοφίας, ακόμα το αίματος τους μυρωδεί.
Στα περάσματα, ακόμα ακούει οι ήχοι των σπαθιών του σκότους χτυπούν.
Οι φωνές του θρήνου γέμισαν το ανατολικό μέρος.

Αποκεφαλίστηκαν των ανδρών, ως σκλάβοι πουλήσαν τα αρσενικά παιδιά
ως οδαλίσκες πήραν τις καλόγριες, γυναίκες και τα θηλυκά παιδιά.
Πάνω στα πτώματα των σφαγιαστών προγόνων μας πατούσε ο Σουλτάνος,
σήκωσε το πανό της νίκης πάνω τους, εκεί στον Αλλάχ του αίματος προσευχήθηκε.
Ω Αγία Σοφία! Ω η πόλη μας! Πέρασαν αιώνες αιχμάλωτη!

Βεβηλώθηκαν τη ιερή γη σου τη στιγμή που πάτησαν,
σου αφήσαμε να υποφέρεις για αιώνες και δεν μαζεύουμε τις πληγές σου!
Δεν τηρούμε τις εντολές του Κυρίου! Και το άνοιγμα της κρυφής πόρτας περιμένουμε με ένα θεϊκό θαύμα!

Οι αιώνες πέρασαν, ακόμα ονειρευόμαστε να ξανακούμε τις καμπάνες σου και τα κεριά να ανάψουμε!
Το πνεύμα των ψαλμωδών είναι χαραγμένο στους τοίχους σου, και στις γωνίες της εκκλησίας ακούγονται τον απόηχο των φωνών των ψαλτών.

Συγχώρησε μας Αγία Σοφία, τα παιδιά μας γίνονται πρόβατα!
Πότε θα αναστηθούμε όλοι μας!!! Πότε θα αγκαλιάζουμε την ιερή γη μας!!! Πότε!!!