Ἡ Φύση τοῦ Καλοῦ

Ἕνας γέροντας εἶδε ἕναν σκορπιὸ νὰ πνίγεται. Προσπάθησε νὰ τὸν σώσει ἀπὸ τὸ νερὸ ἀλλὰ ὁ Σκορπιὸς τὸν τσίμπησε. Ὁ πόνος ἦταν ὀξὺς καὶ ὁ γέροντας τὸν ἄφησε μονομιᾶς μὲ ἀποτέλεσμα ὁ σκορπιὸς νὰ ξανὰ πέσει στὸ νερό. Ὁ γέροντας συνέχισε νὰ προσπαθεῖ. Ἕνας ὑποτακτικὸς ποὺ εἶδε τὴν σκηνὴ πλησίασε καὶ τοῦ εἶπε…

“Μὲ συγχωρεῖτε γέροντα, ἀλλὰ δὲν ἔχετε ἀντιληφθεῖ ὅτι κάθε φορὰ ποὺ προσπαθεῖτε νὰ σώσετε τὸν σκορπιὸ αὐτὸς σᾶς τσιμπάει; Ἡ φύση τοῦ σκορπιοῦ εἶναι νὰ τσιμπάει καὶ αὐτὸ δὲν θὰ ἀλλάξει. Ἡ δική μου εἶναι νὰ βοηθῶ.”

Στὴν συνέχεια, ὁ γέροντας μὲ τὴ βοήθεια ἑνὸς φύλλου, ἔβγαλε τὸν σκορπιὸ ἀπὸ τὸ νερό… Ἀφοῦ σιγουρεύτηκε ὅτι ὁ σκορπιὸς μποροῦσε νὰ περπατήσει, στράφηκε στὸν μαθητὴ καὶ τοῦ εἶπε….

Μὴν ἀλλάξεις τὴν φύση σου ἂν κάποιος σοῦ προξενήσει πόνο, ἁπλὰ πᾶρε τὰ μέτρα σου ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι εἶναι μᾶλλον πάντα ἀχάριστοι στὸ καλὸ ποὺ τοὺς γίνεται. Ὅμως αὐτὸ δὲν εἶναι λόγος γιὰ νὰ σταματήσεις νὰ τὸ κάνεις καὶ νὰ νεκρώσεις τὴν ἀγάπη ποὺ ζεῖ μέσα σου.

Κάποιος κυνηγᾶ τὴν εὐτυχία, ἄλλοι τὴν δημιουργοῦν. Νὰ ἀνησυχεῖς περισσότερο γιὰ τὴν συνείδηση σοῦ παρὰ γιὰ τὴν φήμη σου. Ἔπειδὴ ἡ συνείδησή σου εἶναι αὐτὸ ποὺ εἶσαι, ἐνῶ ἡ φήμη σου εἶναι ὅτι σκέφτονται οἱ ἄλλοι γιὰ σένα. Ὅταν ἡ καθημερινότητα σοῦ παρουσιάζει χίλιους λόγους γιὰ νὰ κλαῖς, σκέψου ὅτι ὁ θεός σου χαρίζει χίλιους λόγους γιὰ νὰ χαμογελᾶς