Πολίτης-Οπλίτης-Μέτοικοι

Γράφει ο Λαυρέντζος Αναστάσιος

Για την Ιστορία να πούμε ότι η φράση «Έλληνες εισί οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες» είναι μια φράση που έχει απομονωθεί από τον Ισοκράτη και διαστρεβλωθεί κατά το δοκούν.

Οι Έλληνες αποδέχονταν ξένους («μέτοικους») στην πόλη, αλλά δεν τους ενσωμάτωναν πολιτικά. Μπορούσαν να ζουν, να εργάζονται και πλήρωναν τον μετοίκιο φόρο για την ασφάλεια που τους προσέφερε η πόλη. Οι ξένοι όμως δεν μετείχαν στις αποφάσεις που αφορούσαν την πόλη και δεν είχαν υποχρέωση για την άμυνα της.

Αποφάσεις για την πόλη έπαιρναν οι πολίτες οι οποίοι ήταν και οπλίτες, κατά τον αναγραμματισμό που αναδεικνύει τη στενή σχέση αυτών των ιδιοτήτων: οπλίτης-πολίτης.
Για τους Έλληνες, η ιδιότητα του πολίτη ήταν ένα αξίωμα με δικαιώματα και υποχρεώσεις που τους παρείχε η δημοκρατία. Και αυτό ακριβώς το αξίωμα θέλουν να υποβαθμίσουν και να καταργήσουν, όσοι μιλούν για «ανοικτά σύνορα».