Σοφίσματα και Πολιτική Ανεντιμότητα

Με αφορμή την διανοητική σύγχυση, την οποία έντεχνα προκαλούν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα στο εκλογικό σώμα, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα πολιτικά σφάλματα τους, προβαίνουν σε μία ανέντιμη τεχνική, εκείνη των σοφιστών.

Με απλά λόγια :

Στην Φιλοσοφία με τον όρο σόφισμα ορίζεται γενικά ένας συλλογισμός που έχει αφετηρία κάποιες αληθινές προτάσεις ή προτάσεις που εκλαμβάνονται αρχικά ως αληθινές, αλλά καταλήγει είτε αφαιρετικά, είτε προσθετικά, είτε με κάποιο άλλο μη διακριτό λογικό σφάλμα σε συμπέρασμα που παρουσιάζεται ως αληθές, καλούμενος εξ αυτού και ψευδώνυμος συλλογισμός.

Πρόκειται δηλαδή για έντεχνο συλλογισμό που καταλήγει σε ένα λογοπαίγνιο που σκοπεύει να προκαλέσει σύγχυση στον συνομιλητή ,στον ακροατή ή στον αναγνώστη.

Τα σοφίσματα μπορεί να είναι ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ που παρουσιάζουν αντιφάσεις και οι οποίες δεν εντοπίζονται αρχικά από το πρόσωπο.

Αλλά, ας δώσω μερικά παραδείγματα ορισμένων σοφισμάτων με τα οποία προκαλώ νοητική και συναισθηματική σύγχυση στο εκλογικό σώμα :

1. … πρόκειται για προσωπικότητες, οι οποίες φαινομενικά στηρίζουν το τρίπτυχο : ” Αγάπη για την Πατρίδα, τον Θεό και την Οικογένεια “, που εάν έβλεπαν τις δυνάμεις του Άξονα να υποστέλλουν την Ελληνική σημαία από την Ακρόπολη, θα πετροβολούσαν τον Ελληνικό λαό ο οποίος βρισκόταν εκεί.

Ερώτημα : Ποιο το αρχικό μας συναίσθημα για το υποκείμενο ( πρόσωπο που επιτίθεμαι ) ;
Λογικά, οργή ! Με μία δεύτερη ματιά όμως ;

Ανάλυση και τροφή για σκέψη ( ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ) :

1. Πρόκειται για μία υποθετική πραγματικότητα, την οποία παρουσιάζει κάποιος ως δεδομένη ! Χωρίς δηλαδή να γνωρίζει του τι θα συνέβαινε πραγματικά εάν τα συγκεκριμένα άτομα αντίκριζαν την υποστολή της Ελληνικής σημαίας από τις δυνάμεις του Άξονα.
2. Πώς γνωρίζει εκείνος ο οποίος εισάγει τα σοφίσματα στον γραπτό ή στον προφορικό του λόγο, του τι θα έπραττε πραγματικά ένας τρίτος σε συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός του παρελθόντος;
3. Μεταφέρεται στον αναγνώστη, ακροατή μία τετελεσμένη πραγματικότητα η οποία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ , δηλαδή είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ !
4. Ο πολιτικός σοφιστής, δηλώνει την πρόθεση ενός ατόμου με ψευδή και υποθετικά ερωτήματα που εξάγει ο ίδιος !
   Δηλαδή, συκοφαντεί το υποκείμενο. (Το πρόσωπο που δέχεται την επίθεση)

Βλέπετε φίλοι μου, πως μπορεί να αλλάξει χρώματα και να προσαρμοστεί στο ” περιβάλλον” ο οποιοσδήποτε πολιτικός “όφις”, ο οποίος δημαγωγεί έντεχνα τα καλοπροαίρετα πλήθη;

Υ.Γ : Όταν εντοπίζετε σοφίσματα στον γραπτό ή στον προφορικό λόγο, να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ! Διότι, προσπαθεί το άτομο να σας προκαλέσει νοητική σύγχυση, επικαλούμενος μία ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ πραγματικότητα η οποία δεν ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ !

Σέργιος – Περί Αληθείας