Α
Ἡ ἀσφαλής καί μυστική των θεοπτῶν θεολόγων, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἐκ προσωπικῆς ἐμπειρίας καί κοινωνίας μέ τόν Ζῶντα Θεό.
Β
Ἡ φιλόσοφος θεολογία τῶν μή ἐχόντων προσωπική ἐμπειρία θεοπτίας, ἀλλά ἐν ταπεινώσει δεχομένων τίς ἐμπειρίες καί θεοπτίες τῶν Ἅγιων καί θεολογούντων συμφώνως πρός αὐτές. Ἡ θεολογία αὐτή χρησιμοποιεῖ τήν ἀποδεικτική μέθοδο, αὐτήν δηλαδή πού ἀποδεικνύει τίς θεολογικές θέσεις μέ συλλογισμούς βάσει τῆς Ἀποκαλύψεως καί τῶν καταγεγραμμένων ἐμπειριῶν τῶν Ἁγίων,
Γ
Ἡ καινή θεολογία τῶν θρασέων θεολόγων, οἱ ὁποῖοι ἀπορρίπτουν τίς ἐμπειρίες τῶν Ἁγίων καί θεολογούν διαλεκτικῶς κατά τίς δικές τους φιλοσοφικές ἀρχές. Ἐκπρόσωπος τῆς διαλεκτικῆς θεολογίας ἦταν στούς χρόνους τοῦ Ἁγίου Παλαμᾶ ὁ δυτικός μοναχός Βαρλαάμ.